နေမာတႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ ။
*မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ခႏၶာငါးပါး ၀ိပႆနာလကၤာ* (၁) ႐ုပ္ဟုတြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ (၂) ေ၀ဒနာတြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ (၃) သညာတြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ (၄) သခၤါရတြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ (၅) ၀ိညာဏ္တြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ ။

Wednesday 1 June 2011

ေမတၱာဟူေသာ ပါဠိပုဒ္ကုိ သဒၵါနည္းအားျဖင့္ ဓာတ္ခြဲျခင္း


ေမတၱာဟူေသာ ပါဠိပုဒ္ကုိ သဒၵါနည္းအားျဖင့္ ဓာတ္ခြဲလွ်င္ မိဒ-ဓာတ္၊ တ-ပစၥည္း၊ ဣတၳိလိင္ေဇာတက အာ-ပစၥည္းျဖစ္သည္။ ေမတၱာပုဒ္ၿပီးရန္ မိဒ-ဓာတ္၏ ဓာတြန္ ဒ-ကုိ တ-ျပဳ၊ မ ၏အစိတ္ ဣ-ကုိလည္း ဧ-ျပဳရသည္။ ထုိအခါ ေမတၱာ ဟူေသာပုဒ္ ၿပီးေလသည္။ ယင္းသုိ႔ၿပီးေသာအခါ မိဒ-ဓာတ္၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကုိလည္း ဓာတြတၳသဂၤဟက်မ္း၌ ေစးကပ္ျခင္း၊ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သတ္ျခင္းစသည့္ အနက္ကုိ ေဟာေၾကာင္းျပဆုိထားေပသည္။ (ဓာတြတၳ၊ ၂၉၀)ဤေနရာ၌ ေမတၱာကုိ ေစးကပ္တတ္ေသာ ေကာ္ႏွင့္ ႏႈိင္းထားေပသည္။ အမွန္အားျဖင့္ ေစးကပ္ျခင္းဆုိသည္မွာ စည္းလုံးျခင္း၊ ကြဲကြာမသြားေစျခင္း သေဘာပင္ျဖစ္သည္။ ဖ႐ိုဖရဲကြဲကြဲျပားျပားျဖစ္ေနေသာ အရာမ်ားကုိ ေကာ္ေစးျဖင့္ တစည္းတစ္လုံး တညီတညြတ္တည္းျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ထားသည္ဟု ဆုိလုိသည္။ ထုိကဲ႔သုိ႔ ကြဲျပားေနေသာ အရာမ်ားကုိ ေကာ္ေစးျဖင့္ ဆြဲကပ္ထားလွ်င္ မညီညြတ္ျခင္း၊ ကြဲျပားျခင္း မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေပ။ ထုိ႔အတူ ေလာကလူသား သတၱ၀ါအားလုံးကုိ ကြဲကြာမသြားေအာင္ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ၾကင္နာ ကုိယ္ခ်င္းစာနာမႈရွိေအာင္ စည္းလုံးညီညြတ္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေအာင္ ေပါင္းကူးစုစည္းေပးတတ္ေသာအရာသည္ ေမတၱာသာျဖစ္ပါသည္။ ေမတၱာသည္ စည္းလုံးညီညြတ္မႈကုိ ျဖစ္ေစတတ္ေသာ ေပါင္းကူးတံတားႀကီးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေလာကတြင္ ေမတၱာတည္းဟူေသာ ေကာ္ေစးျဖင့္ စည္းလုံးထားရွိမွသာလွ်င္ အခ်င္းခ်င္းညီညြတ္၍ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ဆက္ဆံရာတြင္လည္း အဆင္ေျပ ေခ်ာေမြ႕ႏုိင္ေပသည္။ ေမတၱာအေစးျဖင့္ စည္းလုံးမထားႏုိင္လွ်င္ မူကား အခ်င္းခ်င္းဆက္ဆံရာတြင္ ေျပလည္ႏုိင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဆက္ဆံေရးမေျပလည္လွ်င္ စည္းလုံးညီညြတ္မႈမရွိႏုိင္ဘဲ စိတ္၀မ္းကြဲဖုိ႔ႏွင့္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားဖုိ႔သာ ရွိေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ဆက္ဆံေရးေျပျပစ္ေစရန္ တစ္သားတည္း ရွိဖုိ႔လုိသည္။ တစ္ဦးႏွစ္တစ္ဦး ေစးကပ္ခ်စ္ခင္ျခင္း၊ စည္းလုံးျခင္း၊ မကြဲမကြာေစျခင္းတုိ႔ ျဖစ္ေစရန္ လူသားတုိင္း၏ ႏွလုံးသား၌ ေကာ္ေစးႏွင့္တူေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားမ်ား ကိန္းေအာင္းလာေစရန္ အထူးလုိအပ္လွေပသည္။ လူသားတု႔ိ၏ ႏွလုံးသားထဲ၌ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားမ်ား ကိန္းေအာင္းတည္ရွိလာလွ်င္ ဤလူဘ၀ လူဌာန လူေလာကႏွင့္ ကမၻာေျမတစ္ခုလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာၿပီး လွပလာႏုိင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။

No comments:

Post a Comment