နေမာတႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ ။
*မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ခႏၶာငါးပါး ၀ိပႆနာလကၤာ* (၁) ႐ုပ္ဟုတြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ (၂) ေ၀ဒနာတြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ (၃) သညာတြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ (၄) သခၤါရတြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ (၅) ၀ိညာဏ္တြင္မည္၊ ခႏၶာသည္ကား၊ ျမင့္ရွည္ကာလ၊ မတည္ထဘဲ၊ ခဏျဖစ္လ်က္၊ ခဏပ်က္၏၊ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္တန္၊ ႏွိပ္စက္ဒဏ္ျဖင့္၊ တရံမစဲ၊ လြန္ဆင္းရဲ၏၊ ခိုင္ျမဲေက်ာမာ၊ ႏွစ္မပါဘူး၊ ပညာစကၡဳ၊ ေျမာ္ေထာက္ရွဳလွ်င္၊ သူ႔သဘာ၀၊ အနိစၥႏွင့္၊ ဒုကၡ, အနတၱာ၊ မွန္လွစြာ၏၊ ငါ, ငါ့ဥစၥာ၊ ငါ့လိပ္ျပာဟု၊ ဘာတစ္ခုမွ်၊ မဟုတ္ၾကသည္၊ ဓမၼသက္သက္ပါတကား။ ။

Friday 3 June 2011

ေမတၱာပါရမီ



ကမၻာေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာ လွပေစရန္ ေမတၱာပါရမီကုိ ျဖည့္က်င့္ရမည္။ ပါရမီဆုိသည္မွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္မ်ား က်င့္ႀကံျပဳလုပ္အပ္ေသာ ဒါနစေသာ တရားအစုကုိ ပါရမီဟု ဆုိပါသည္။ တန္ခုိးအားျဖင့္ ျမင့္ျမတ္ေသာသူတုိ႔၏ လုပ္ငန္းစဥ္ဟု အဓိပၸါယ္ရွိရာ မိမိသူတစ္ပါးႏွင့္ ေလာကသံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာ အက်ဳိးကုိ ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေမတၱာပါရမီသည္ ပါရမီဆယ္ပါးတြင္ တစ္ပါးအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။
သုေမဓာရွင္ရေသ့သည္ အဓိ႒ာနပါရမီကုိ ေတြ႕ရွိသိျမင္ ဆင္ျခင္ေတာ္မူၿပီးေနာက္ ဘုရားအျဖစ္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတုိ႔သည္ ဤရွစ္ပါးမွ်သာ မဟုတ္ႏုိင္ေသး၊ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္တုိ႔ကုိ ရင့္သန္ေစႏုိင္ေသာ အျခားတရားမ်ားလည္း ရွိရဦးမည္။ ထုိတရားမ်ားကုိလည္း စူးစမ္းရွာေဖြအ့ံဟူ၍ စူးစမ္းဆင္ျခင္ေသာအခါ ေရွးေရွးေသာဘုရားအေလာင္းတုိ႔ အစဥ္မွီ၀ဲ အၿမဲေလ့လာပြားမ်ားအပ္သည့္ ကုိးခုေျမာက္ျဖစ္ေသာ ေမတၱာပါရမီကုိ ျမင္ေတာ္မူေလသည္။
ထုိသို႔ျမင္ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ “အေမာင္သုေမဓာ သင္သည္ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္သုိ႔ ေရာက္ရဖုိ႔ရန္ အကယ္၍ အလုိရွိျငားအ့ံ။ ဤကုိးခုေျမာက္ျဖစ္ေသာ ေမတၱာပါရမီေတာ္ကုိ အစြဲအၿမဲျပဳကာ ေဆာက္တည္ၿပီးလွ်င္ ေမတၱာဘာ၀နာအားျဖင့္ အျခားသူတုိ႔ႏွင့္ မတူေအာင္ က်င့္ေဆာင္ႀကဳိးကုပ္ အားထုတ္ေတာ္မူေလ” ဟု မိမိကုိယ္မိမိ ဆုံးမေတာ္မူေလသည္။ တစ္ဖန္ဆက္၍လည္း ေလာက၌ ေရမည္သည္မွာ သူေတာ္ေကာင္းသူယုတ္မာဟု မ်က္ႏွာႀကီးငယ္မေရြး သုံးစြဲသမွ်ေသာသူတုိ႔ကုိ အေအးဓာတ္ျပန္႔ႏွံ႔ေစ၍ ျမဴအညစ္အေၾကးကုိ ကင္းေ၀းသုတ္သင္ စင္ၾကယ္ေစသကဲ႔သုိ႔ ဤအတူသာလွ်င္ အေမာင္သုေမဓာသည္လည္း မိမိအေပၚ၌ အစီးအပြားကုိ မလုိလားေသာရန္သူ၊ အစီးအပြားကုိ လုိလားေသာမိတ္ေဆြ ဤႏွစ္ေထြေသာသူတုိ႔ကုိ အညီအမွ် ေမတၱာတရား ပြားမ်ားေလေလာ့။ ေမတၱာပါရမီ အထြတ္အထိပ္သုိ႔ေရာက္သည္ရွိေသာ္ အေမာင္သုေမဓာသည္ အရဟတၱမဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတဥာဏ္သုိ႔ ေရာက္ေပလိမ့္မည္။ ဘုရားျဖစ္ေပလိမ့္မည္ ဟူ၍ မိမိကုိယ္ကုိယ္မိမိ ဆုံးမေတာ္မူျပန္ေလသည္။ (မဟာဗုဒၶ၀င္၊ ပ-တြဲ၊ ၉၄)

No comments:

Post a Comment